Pokhara en omgeving

De afgelopen week stond in het teken van in - en ontspanning. Veel gezien en gedaan. Vleermuisgrotten met en zonder vleermuizen waarbij een grot een training speleologie was. Na veel zeer kleine glibberige doorgangetjes besloot ik om te draaien. Bij een afgrond, zonder reling en gids leek me dat niet zo'n goed plan. Buiten werd ik zelf weer een attractie, 2 bussen vol met Indiers wilden allemaal met me op de foto. Een hele happening maar vraag me niet waarom. Verder naar Sarenkot geweest waar je een prachtig uitzicht hebt op de bergen. Lekker vroeg op (4 uur) en omhoog wandelen. Een NL meisje wat ik hier heb leren kennen ging mee en het was weer zeer de moeite waard. Terug een uurtje of 3 bergje af en een stop bij de landingsplaats van de paragliders.
Een dagje yoga, meditatie en massage. Heerlijk en ik kan nu heel goed Ohm zeggen. Soms dacht ik dat Candid Camera binnen zou komen.
Een bijzondere ceremonie in het monnikenklooster bijgewoond in het Tibetaanse vluchtelingenkamp. Het duurde 2,5 uur maar ik mocht getuigen zijn van een bijzondere besloten viering. 5 Nepalezen verzochten om een gebed en dat ging met allerlei rituelen gepaard. Muziek, zang, eten en uiteraard geld. Alle monniken (60) ontvingen afzondelijk geld van ieder. Het waren hele pakken. Het eten werd gedeeld nadat het in grote schalen keurig was gerangschikt.
Ook nog een museum over de bergen, een waterval en Hindugrot gezien. Lekker wandelen bij een graadje of 35. In de oxhtend is het hier vaak open weer en zeer warm. In de middag trekt het dicht en regent het vaak.
Pokhara is een plaats van waaruit veel trekkings plaatsvinden. Maar waar je ook de hippies vindt. Dit betekent dat ik dus ook maar lekker de kroeg in ben geweest en cocktails en een pilsje heb gedronken. Daarnaast groeit de wiet hier langs de weg. Voor veel mensen dus the place to be.
Op een zeer regenachtige dag mocht ik naar Begnas lake. Heerlijk in een gammel bootje over een immens meer met 3 Nepalezen die dus niet kunnen zwemmen. Het onweerde dus helemaal verstandig was dat niet. Kleddernat en koud arriveerden we boven op de berg ons verblijf. Erg mooi en gelukkig was het de volgende dag weer stralend en hadden we een orachtig uitzicht over het meer met daarachter de bergen. Je eet hier Dal Bhat. Een schaal met rijst en iets van groene groenten. Daar liggen ook vaak bloemkool en aardappels bij met iets van kerrie. Je krijgt er een soepje bij en soms wat kruiden. Het smaakt heerlijk, alleen iedere dag 2 x is soms wat veel van het goede voor een Nederlandse. De Nepalezen eten dit met de hand door het steeds te prakken en door elkaar te husselen. Nepalezen eten ook maar 2x per dag. Rond 10 uur en rond 19.00 uur.
Mijn gids is nog steeds Santosh en het leuke is dat hij in de bergen, waarbhij woont, een ander gedrag laat zien dan in Pokhara. Dit is een cultuurdingetje. Het was oke om met mij te wandelen maar daarnaast was het gezichtsverlies om bij een vrouw te zijn. Dus ging hij naar vrienden en had hij eigenlijk een meisje voor me moeten regelen om bijvoorbeeld water te halen. Ik hoorde bij de vrouwen. Prima, want gelukkig ben ik zelfstandig en vermaakte me wel. In Pokhara is hij heel anders en draagt hij ineens mijn tas en regelt van alles. Echt grappig.
Inmiddels heb ik mijn programma wat aangepast en ga 2 dagen eerder naar Nagarkot. Ik hoorde dat het daar mooi is en aangezien ik in Pokhara bijna als een inwoner werd gezien en 2 dagen geen programma leek me dat een goed idee. Na Nog een groot pakket mee gekregen voor een Nepalees in Nederland (waar laat ik dat in godsnaam). De bus vertrok uiteindelijk om 7.00 uur want toen was hij pas vol. Maar het is leuker in de lokale bus, hij gaat sneller en stopt wat vaker. Je bent daarnaast de postNL. Er wordt overal gestopt om iets mee of af te geven. Zeer efficient. En mensen vinden het leuk, want je bent vaak de enige toerist, dus er wordt al snel geprobeerd een praatje met je te maken.
De bus maakte op een bepaald moment een wel zeer vreemd geluid maar na wat touwtjes, getrek en geduw kon iedereen weer instappen en zo kwam ik veilig weer in Kathmandu. Even nog stress bij de Nepalezen en dus ook bij mij over welk busstation ik mocht uitstappen. Na een overstap kwam dat ook goed. Iedereen helpt je, en dat is een zeer prettige ervaring.

Het bevalt me dus nog steeds erg goed. Het alleen zijn is heerlijk en ik sluit regelmatig aan bij mensen uit allerlei landen. En dat is erg leuk. En als ik er geen zin in heb, ga ik lekker mijn eigen ding doen.

Zo, en nu op pad voor de eerste wandeling van vandaag!